Interviews in Valkenswaards Weekblad
Hoe toegankelijk is Valkenswaard?
Hoe wordt de Valkenswaardse situatie ervaren door mensen met een beperking? In deze serie in het Valkenswaards Weekblad komen Marijke, Lisette en Jan aan het woord.
In deze eerste aflevering vertelt Marijke over haar handicap.
{image path="images/20210309_5fa6e46edb_vwbmarijke.jpg" alt="Marijke"}Valkenswaard
“Door mijn beperkingen kan ik in huis nog enkele stapjes lopen. Buiten ben ik aangewezen op mijn scootmobiel.” In Valkenswaard kan ze zich redelijk goed verplaatsen. “Oversteek-plaatsen geven weinig problemen, maar de rateltikkers werken niet altijd goed, of de drukknoppen zitten onhandig. Je moet het fietspad over om de knop te bereiken. Ook is het lastig als auto’s half op de stoep staan geparkeerd, of als er fietsen dusdanig voor winkels staan dat je er met een rolstoel niet langs kunt. Datzelfde geldt ook voor ouders met kinderwagens. Reclameborden staan ook vaak In de weg. Mensen realiseren zich dit niet en doen dat niet met opzet. Het zou fijn zijn als men meer rekening houdt met ons.”
Winkels
Op de vraag of ze goed winkels kan bezoeken in Valkenswaard is ze redelijk positief. “Met een rolstoel kan ik in diverse winkels goed naar binnen, maar voor de scootmobiel zijn de gangpaden vaak te smal. Langs de Eindhovense weg rijden is vaak moeilijker vanwege de drempels. Daarbij is een oprijplank voor de ingang van een winkel niet altijd handig omdat het trottoir te smal is. Vervelend voor mij, maar winkeliers zouden zich moeten realiseren dat ze hierdoor ook klanten missen. ”Kun je ook uitgaan naar een café, restaurant of de Hofnar? Marijke: “Bij sommige cafés en restaurants kan ik goed binnen, bij andere niet. Als er onder de tafeltjes een rand onder het blad zit kan de rolstoel er niet onder. Slechts enkele horecagelegenheden, hebben een goed toegankelijk (rol)stoel toilet, in het kader van het VN verdrag zou bij een toekomstige verbouwing daarmee rekening moeten worden gehouden. Zo is bijvoorbeeld De Hofnar goed toegankelijk en er is een invalidentoilet, maar dit is dan ook een theater. Volgens Marijke zijn er genoeg dorpsgenoten die aandacht hebben voor mensen met een handicap, maar wordt er nog te weinig bij stil gestaan. “Het is vooral onwetendheid. Mensen die op een terras zitten, hebben soms niet door dat ze het trottoir versperren. Horeca ondernemers moeten daar ook op letten. Al met al zouden Valkenswaardse medeburgers een beetje meer rekening met elkaar mogen houden."
In deze tweede aflevering vertelt Lisette over haar handicap.
Valkenswaard
"Met een aangeboren afwijking aan mijn rug kon ik ais kind en als jongvolwassene redelijk normaal functioneren. Door een complicatie ben ik sinds zestien jaar aangewezen op een rolstoel. Ik woon samen met mijn partner die ook in een rolstoel zit."
{image path="images/20210309_22ea9a2f94_Lisette.jpg" alt="Lisette"}In de openbare ruimte kan Lisette zich redelijk goed verplaatsen geeft ze aan. “Op de Eindhovenseweg helt het trottoir dusdanig af dat je met een rolstoel moet oppassen dat je niet op het fietspad belandt. Diverse winkels op de Eindhovenseweg zijn moeilijk toegankelijk door het hoogteverschil. Door de smalle stoep is een oprijplaat ook niet altijd handig. Bij de herinrichting van het winkelgebied, moet dit op te lossen lijn. Het is vooral moeilijk om langs op de stoep geparkeerde auto’s, fietsen of reclameborden te komen. Dat geldt ook voor ouderen met rollators en ouders met kinderwagens. Het zou fijn zijn als men hier rekening mee houdt.”
Winkels bezoeken gaat haar goed af, of ze vraagt om hulp. Ik sta positief in het leven en kan mijn zaakjes redelijk regelen. Niet alle winkels hebben aangepaste kleedruimtes voor de rolstoel, dan vraag ik om de kleren thuis te passen. Als dat niet mag. dan ben ik er meteen klaar mee. Ook in de horeca is het soms wat aanpassen. Vaak zijn de tafeltjes te laag of zit er een verticale rand onder. Voor een rolstoel moet de hoogte vanaf de grond tot onderrand tafel minimaal 70 cm zijn. ‘Als je bij evenementen met je rolstoel tussen de mensen staat zie je alleen maar ruggen. Met een verhoogd gedeelte kunnen rolstoelers ook van evenementen genieten. In de vergunning voorwaarden hoort ook een goed toegankelijk Invalidentoilet vindt Lisette. Volgens haar realiseren Valkenswaardse inwoners zich niet zo snel wat gehandicapt zijn betekent. AIs je geen ervaring hebt In je familie, of in je omgeving, dan zal je daar niet zo snel bij stilstaan. Niet alleen ouderen maar ook heel wat jongere Valkenswaardse mensen hebben een beperking. maar willen graag actief deelnemen aan de samenleving. Zij zijn niet zielig. toon een beetje begrip en houd rekening met hen. Dat geldt niet alleen voor mensen in een rolstoel. maar ook voor mensen met een verstandelijke beperking of laaggeletterden. Gemeente en bedrijfsleven gebruik begrijpelijke taal bij informatie, formulieren en op je website.
In deze derde aflevering vertelt Jan over zijn handicap.
{image path="images/20210309_df4a43e85d_Jan.jpg" alt="Jan"}Valkenswaard
"Vanaf mijn zestiende ben ik blind, ik woon zelfstandig met hulp voor sommige zaken. Buiten maak Ik gebruik van mijn geleidehond en taststok. Om mijn hond niet af te leiden als hij 'werkt', is het belangrijk dat mensen de hond met rust laten en hem niet aaien. Ik maak gebruik van voor mijn hond herkenbare zaken. Als fietsen, auto's of reclameborden in de weg staan en de doorgang wordt te smal, dan is het voor de hond en voor mij lastig daar langs te komen. Het is vaak geen onwil van mensen, maar laat doorgangen vrij, dat is veilig voor iedereen. De geleide stroken naar bushaltes in Valkenswaard werken goed, maar als een fiets er dichtbij staat raak ik met mijn taststok in de knoop. Rateltikkers bij voetgangersoversteekplaatsen zitten vaak bij de weg en dan moet ik eerst het fietspad oversteken. Daarnaast staan sommige tikkers zo zacht dat ik ze nauwelijks hoor." Winkelen is voor Jan alleen mogelijk met hulp. Soms is dat winkelpersoneel, maar meestal iemand die met hem mee gaat. Jan gaat soms meestal ook met een vriend of vriendin naar een terras. “Dat is gemakkelijker en gezelliger. Naar een restaurant ga ik ook met anderen, want ik kan de menukaart niet lezen. Een menukaart in braille kom ik maar zelden tegen. Naar de Hofnar ga ik een enkele keer naar muziekuitvoeringen." Volgens Jan is er vaak begrip voor zijn situatie. "Met mijn geleidehond ben ik herkenbaar als blinde, maar of men zich realiseert wat dat betekent in de praktijk? Ze hebben niet door dat een openstaande autodeur voor mij een onverwacht obstakel is. De hond verandert dan van richting, terwijl ik niet begrijp waarom. Ik krijg ook positieve en hulpvaardige reacties. Zo waarschuwde een jongen zijn vrienden om mij en mijn hond langs te laten en een mevrouw was zo vriendelijk om mijn losse veter te strikken.” Qua digitale informatievoorziening is het voor Jan in Valkenswaard goed geregeld. "informatie op de gemeentelijke website kan ik horen via de voorleesfunctie op mijn computer. Soms vind ik die informatie ingewikkeld met moeilijke zinnen. Ik denk dat mensen met een verstandelijke beperking ingewikkelde teksten niet begrijpen. Ik vind het belangrijk dat de gemeente en mede-dorpsgenoten, aandacht hebben voor mensen met een beperking."
